Dream School favorite!

Als kinder- en jongerencoach is een programma als Dream School voor mij natuurlijk geweldig om te kijken. Heel mooi om te zien hoe voormalig kickbokser Lucia de Rijker en rector Eric van 't Zelfde op een liefdevolle manier de jongeren begeleiden, maar ook confronteren. De jongeren hebben allemaal hun eigen, moeilijke verhaal, maar Lucia en Eric leren hen dat je niet je verhaal bent en dat je op elk moment een keuze hebt hoe je kunt omgaan met de hordes die je tegenkomt. De jongeren pakken de lessen op hun eigen manier op en dat gaat zeker niet zonder slag of stoot. Maar er is er eentje, die ik als lichtend voorbeeld zie voor hen allemaal.

Tatanka is haar naam en eigenlijk had ze vanaf de eerste aflevering mijn hart gestolen: ze is vaak stuurs, heeft haar eigen muurtje, heeft een enorm moeilijke jeugd gehad, waardoor ze dingen heeft gedaan waar ze niet trots op is. Een jongere, die veel te vroeg volwassen heeft moeten worden en die zo haar eigen 'copingsmechanisme' heeft ontwikkeld. Maar onder dat mechanisme en die stuurse houding, zit een meisje dat zo graag iets wil maken van haar leven, dat ze bereid is er alles voor te doen. Ze zet zich in bij alle lessen, helpt haar mede-DreamSchoolers en vertelt zelfs op nationale televisie dat ze door haar moeilijke jeugd in de escortindustrie terecht is gekomen. Niet omdat ze daar zelf nou enorm op zit te wachten, maar omdat ze "op een gegeven moment dacht: ik moet het gewoon doen. Er ligt zo'n groot taboe op en er zijn meisjes die hier nog steeds in zitten en echt geholpen moeten worden. Zij schamen zich gewoon heel erg en dat is denk ik ook een ding dat ik voor mezelf moest overwinnen: dat ik me niet hoef te schamen. Het is gewoon gebeurd."

Van zo'n uitspraak en zo'n instelling na alles wat er met haar is gebeurd, word ik dus gewoon even stil.

En afgelopen aflevering werd ik zo mogelijk nog een beetje meer verliefd op Tatanka. Waarom? Omdat ze precies verwoordde en liet zien waarom ik kinder- en jongerencoach ben geworden. Lucia zei haar dat ze oké is zoals ze is en op dat moment brak dat stoere, stuurse meisje met de ijzeren wil. Ze vertelde dat niemand in haar leven haar dit als kind ooit heeft verteld of heeft laten zien. En dat Lucia haar daarom zo raakte. En precies hierom wil ik zoveel mogelijk kinderen laten zien en voelen en ervaren dat ze helemaal goed zijn zoals ze zijn.

Want dat geloof in jezelf is het mooiste en kostbaarste cadeau dat je een kind kunt geven.

Komende maandagavond zit ik in ieder geval weer voor de buis voor de laatste aflevering, waarin we ook zullen zien hoe het de deelnemers een aantal maanden na het programma gaat. Ik kan niet wachten om te zien hoe het met de hele klas gaat en zal ook dan waarschijnlijk weer tranen in mijn ogen hebben en een brok in mijn keel.

En verder zal ik hardop denken: "Lieve Tatanka, vergeet alsjeblieft nooit dat je meer dan oké bent, precies zoals je bent!"